«Առաջին անգամ եմ այստեղ, շատ հուզված եմ,- ասում է Ռուբեն Վարդանյանը՝ մտնելով Էջմիածնում գտնվող դպրոցի մոխրագույն նախասրահ,- կարծես՝ վերադարձ է անցյալ»։
Ուզում ենք Հայաստանը «գոյատեւման» մոդելից մղել «բարօրության»
«Ես մի բան գիտեմ. ինձ համարում են ամերիկացի, ես ինձ զգում եմ եվրոպացի, բայց երեխաներիս սովորեցնում եմ հայերեն խոսել։ Դրանով ես փորձում եմ հարգանքիս տուրքը մատուցել ընտանիքիս մեծերին և մեր պատմությանը»։
Պետք է շարժվենք առաջ, ինքներս մեզ ազատենք անցյալի բեռից
Նրան համարում են Հայաստանի Ժաննա դ'Արկը՝ կին, ով անցնելով Ցեղասպանության անհամար սարսափներով՝ հերոսաբար վերապրեց դրանք իր տառապանքների մասին պատմող և աշխարհին ճշմարտությունը ներկայացնող գրքում և կինոնկարում։
«Բոլոր հայերը մեկ ընդհանուր բան ունեն. նրանք արել են ավելին, քան պարզապես վերապրելը: Մենք սերում ենք Ցեղասպանության ժամանակ ակնհայտորեն անհաղթահարելի դժվարություններ վերապրածներից»,-ասում է Նուբար Աֆեյանը:
Քարեն Եփփեն ծնվել է XIX դարի վերջին: Մանկությունն անցել է դանիական Գյուլլինգ գյուղում: Քչերը կմտածեին, որ մի օր այս գեղեցկադեմ ու ոսկեծամ աղջնակը մի ամբողջ ազգի փրկության գործում իր հատուկ դերը կունենա։
